Glastonbury is een heilige plaats. Met zijn magnifieke Tor en zijn wonderbaarlijke bronnen. Een plek van machtige goden en godinnen. Met bijzondere energieën. De wervelende energie van de Tor, toegangspoort tot het dodenrijk, gelegen op het snijpunt van talloze leylijnen. De energie van de god van licht, vuur en vruchtbaarheid. De energie van de godinnen van de natuur. Van bronnen, beken, bomen, meren en wouden.
Maar het is ook de stad van de nieuwe, christelijke God. Naar Engeland gebracht door Jozef van Arimathea. De stad van de Heilige Graal, de maagd Maria en Maria Magdalena. Van het oudste kerkje ter wereld. Van de prachtige, eens zo machtige abdij, die nu, juist als ruïne, een ongekend mooie uitstraling heeft. Een stad van devotie, van heiligen, pelgrims, kerken en kapellen.
Het is een land vol mysteries. Met enorme steencirkels zoals in Avebury en Stonehenge, met gigantische aarden wallen en heuvels zoals in Silbury en Cadbury. Gelegen in een magisch landschap. Tussen moerassen, rivieren, heuvels en wouden.Het land van de Kelten met hun druïden en hun magische riten. Van heilige geometrie, leylijnen, sterren observatoria en een zodiak in het landschap.
En dan is er nog het mysterieuze eiland Avalon. Een magische plek. Gehuld in mist. Het eiland van kristal, van overvloed, van appels. Met koning Arthur en zijn ridders van de Ronde Tafel. Met de magiër Merlijn. En Morgan la Fay, de Lady of the Lake.
Maar het is ook een plek waar feest gevierd wordt. Denk maar aan het jaarlijkse Popfestival in Pilton. En aan het kinderfestival. Aan de carnavalsoptochten ter viering van de verijdeling van het complot van Guy Fawkes. En de vele andere feesten die juist op dit soort plekken zo’n bijzonder karakter hebben.
Het is een stad van liefde. Van het heilige vrouwelijke. Van heling en zingeving. Waar tientallen, bijzondere therapieën worden aangeboden. Waar prachtige vrouwen het stadsbeeld sieren. In standbeelden, schilderijen, etalages of gewoon op straat.
Glastonbury is de plaats waar alles samen vloeit. Waar zich een wonderbaarlijke symbiose voltrekt tussen oud en nieuw, tussen heidens heilig en christelijk heilig. Waar nieuwe religies, nieuwe inzichten en nieuwe waarheden geboren worden. Een plaats van verwondering, vreugde, liefde en blijdschap.
