Jaap Rameijer's Blog

De tijd van mooie lange reizen naar verre, verre landen is voorbij.

Daar heb ik ook ruimschoots van genoten.

In de tijd toen ik bij de Marine zat en later bij Fokker en vooral tijdens de jaren die ik in Zuid-Frankrijk gewoond heb.

Reizen naar Amerika, naar Mexico en naar Peru. Reizen naar Egypte, Jordanië en Ethiopia. Reizen naar Indonesië, Thailand en Cambodja. Daar zijn ook uitgebreide nieuwsbrieven over verschenen.

Nu is het de tijd voor meer korte uitstapjes naar interessante plekken in de nabije omgeving. Plekken die gemakkelijk met de auto te bereiken zijn, in rustieke en betaalbare B&B’s en hotels waar ik mijn hond Spirit mee naar toe kan nemen. En die plekken worden steeds zeldzamer. Hier een korte impressie van de reizen die ik de afgelopen jaren gemaakt heb.

Mij is gevraagd hoe het toch gekomen is dat ik zoveel boeken geschreven heb, zoveel artikelen geplaatst heb, zo vaak lezingen gehouden heb en diverse interviews gegeven heb.

Een leuke vraag. Een vraag die niet zo eenvoudig te beantwoorden is. Het is een mix van factoren. Van mijn karakter, mijn opvoeding, mijn ervaringen, ontmoetingen, inzichten, ongelukken, nieuwe kennis en tal van andere factoren. Omgeven door toevalligheden die vaak geen toeval waren. En er was ook altijd een soort ‘sturing’, een regie. Er is zelfs enkele keren fysiek, ingegrepen door een ‘hogere macht’.

Het leek vaak wel alsof ik bij mijn onderzoek geleid werd, zachtjes in bepaalde richtingen gestuurd werd. Telkens kwamen er nieuwe dingen op mijn pad, bijzondere wederwaardigheden. Zo veel dat ik uiteindelijk ben gaan schrijven. Het moest gewoon zo zijn.

 Op 14 mei 1945, vlak na het einde van de Tweede Wereldoorlog werd ik geboren in Utrecht. Het was een klein wondertje dat ik het gered heb, want ik zat tijdens de hongerwinter in de buik van mijn moeder, en het was in bezet gebied. In mijn latere leven heb ik ‘De Grote Roerganger’, de entiteit die onze levens bestiert, diverse keren oprecht bedankt voor dat wondertje.

Ik zag ook een beetje op tegen het getal 80. Want bijna al mijn familieleden zijn in die leeftijdscategorie overleden. Dus dan stond ik bij wijze van spreken al met een been in het graf. Maar gelukkig is het zover nog niet, ik voel me goed en leef een gezond leven. Met regelmatig de hond uitlaten en bijna al mijn maaltijden zelf koken.

Voor mij zijn er een paar onderwerpen waar ik iets over wil vertellen, in komende tijd. Dat zijn mijn woonplaats Exmorra en het prachtige Friesland. Ondanks mijn vele reizen, is het desalniettemin goed waar ik ben en nu is het goed om wat dichter bij huis te blijven, bij de plek waar ik woon, in het rustieke Friese dorpje Exmorra.

En dat is maar goed ook, want voor we het weten kunnen we geen kant meer op en zitten we gevangen in een meedogenloze, allesomvattende, digitale dictatuur.

Dit is het jaar van de ommekeer. Het jaar van bewustwording. Van inzicht in wat er de afgelopen decennia gebeurd is. Van de gruwelijke misdrijven die er door diverse landen, wereldwijd, gepleegd zijn. Waarbij twee fenomenen duidelijk zijn geworden. “Power corrupts and absolute power corrupt absolutely” en dat geldt zowel voor personen als voor organisaties.