Exmorra een dorp om te koesteren

Voor mij zijn er een paar onderwerpen waar ik iets over wil vertellen, in komende tijd. Dat zijn mijn woonplaats Exmorra en het prachtige Friesland. Ondanks mijn vele reizen, is het desalniettemin goed waar ik ben en nu is het goed om wat dichter bij huis te blijven, bij de plek waar ik woon, in het rustieke Friese dorpje Exmorra.

Exmorra is een terpdorp dat oorspronkelijk werd omringd door vaarten, plassen en meren zoals het kleine Kerkmeer en het wat verder gelegen Makkumermeer. Die zijn in de negentiende eeuw drooggemalen. Het is een oud vissersdorp met een voormalige gereformeerde kerk en prachtige, kleine huisjes. De oude dorpskerk met zadeldaktoren dateert uit de eerste helft van de 13^de eeuw en is gewijd aan Johannes de Doper. Verder is er een glasblazerij en mijn grutterswinkel, die oorspronkelijk deel uitmaakten van de Aldfaers Erf route.

Momenteel telt het dorp zo’n 490 inwoners en kent het 24 verenigingen. Het ligt tussen Bolsward en Makkum en is omgeven door uitgestrekte weilanden, vol met landelijk leven, zoals koeien, schapen, lammetjes, mooie Friese paardjes, zwanen, reigers, ganzen, eenden en tal van andere vogels. Direct achter mijn huis ligt het schaatsmeer. Met een prachtige winterse zonsopkomst en twee zwanen in het water. Jammer alleen van de vele windmolens.

Heel bekend is het ‘Exmorrer rondje’ waarbij in tal van huizen langs de route prachtige kunstwerken in de tuinen zijn geplaatst. Er een glasblazerij  "Het Quakeltje". En natuurlijk is er mijn grutterswinkeltje dat ik open heb gesteld voor het publiek.. Dan is er het jaarlijkse, drie dagen durende dorpsfeest, waar aandacht wordt besteed aan alle lagen van de bevolking, van jong tot oud. Met als hoogtepunt het kaats toernooi, waarbij de winnaars op paard en wagen, achter de fanfare, een triomftocht door het dorp maken.

Een klein kijkje

Natuurlijk tulpen velden

Exmorra-Toen

Glazen Roodbortje door Het Quakeltje in Exmorra

Spirit en ik

Exmorra-Dorpsstraat-1967

Zonsopkomst-vanachter-het-schaatsmeer

Windmolens

Zwanen-in-het-schaatsmeer

My-grocery-store Grutters Winkeltje

Ik heb mijn pand opengesteld voor bezoek en daar wordt regelmatig gebruik van gemaakt, vooral door groepen uit verzorgingshuizen of toeristische organisaties. Dat leidt soms tot emotionele toestanden als mensen oude prenten en producten uit hun jeugd herkennen. Ook het voormalige schooltje is open voor bezoek. De gang met zijn glazen wanden zijn een soort museum.

Hoewel het schooltje nu een keuken is heb ik zoveel mogelijk intact gelaten, de oude wandtegels, de vloersteentjes, de groene balken, de haardpartij en wandversieringen zoals die met het laatste avondmaal

Schooltje met Laatste Avondmaal

Exmorra is een actief dorp met meer dan 20 verenigingen. Kaatsen in nog steeds meest belangrijke sport. Er zijn het hele jaar door diverse activiteiten en de ouderen onder ons worden beslist niet achter gesteld.

En ik heb in mijn keuken tweemaal kooklessen gegeven, eerst alleen voor mannen en later voor mannen en vrouwen. Dat was een groot succes.

Mijn Friese ‘roots’.

Ik ben gescheiden,, in pais en vree gescheiden van mijn vrouw. We zijn nog steeds goede vrienden. In 2016 ben ik direct na de verkoop en overdracht van ons mooie spirituele centrum Les Labadous naar Nederland vertrokken, op zoek naar een nieuw huis. In Friesland, want ik heb een bijzondere band met dat prachtige land. Zie deze foto van het bos van Witmarsum waar ik bijna dagelijks mijn hond Spirit uitlaat.

Bos Witmarsum

Spirit op de dijk

Mijn overgrootvader was smid in Oldeholtpade, mijn grootvader was gemeentesecretaris in Ooststellingwerf en mijn vader was directeur toerisme bij de NS. Het graf van mijn grootouders is te zien op het rustieke begraafplaatsje in Oldeholtpade.

Mijn vader kocht, begin 50-tiger jaren een zeilboot, een 10 meter lange, gaffel-getuigde waddenkruiser met kluiver. Daarmee zijn we vele zomers lang over het IJsselmeer en door Friesland gezworven. Toen was het nog stil op het water. Ik herinner me nog hoe we in de vijftiger jaren vanaf het Sneekermeer Terhorne binnenvoeren en de brug daar al vijf minuten open stond terwijl het halve dorp was uitgelopen om naar onze boot te kijken. Ook gingen we vaak naar mijn grootmoeder in Wolvega waar ik dan voor de kolenkachel lag en de stripboeken van Flip en Flap las. En later, in mijn gymnasiumtijd, ben ik jaren zeilinstructeur in Grouw geweest.

Ik heb maandenlang door heel Friesland gezworven en overal huizen bekeken. Er stond toen veel te koop. Uiteindelijk belande in Exmorra, dat tussen Makkum en Bolsward ligt, waar een oud, vervallen pand bestaande uit drie huisje, een grutterswinkel, een voormalige lagere school en een nieuwbouw huisje te koop stonden. Toen ik naar binnen ging, was ik verkocht.

Acceptatie, rust

In de afgelopen jaren heb ik korte tripjes gemaakt naar het prachtige Moezel gebied in Duitsland, naar België en naar tal van plaatsen waar ik lezingen en interviews heb gegeven. En natuurlijk naar familie en vrienden, naar bijeenkomsten van mijn jaargenoten van de Koninklijke Marine en van de Military and Hospitaller Order of Saint Lazarus of Jerusalem, een oude ridderorde waar ik nog steeds lid van ben. Nu zit ik de meeste dagen thuis. Alleen met mijn hond Spirit. We wandelen veel in de directe omgeving en gaan af en toe naar de prachtige bossen in Gaasterland. “Such is life”.

In het begin kon ik maar moeilijk accepteren dat het nu afgelopen is met die prachtige, verre reizen naar het buitenland. Maar dat begint langzaam te veranderen. Steeds vaker bedenk ik dat ik een prachtig leven heb gehad, en nog steeds, en dan begint een gevoel van grote dankbaarheid dat gevoel van gemis te ‘overlappen’. Het gemis wordt langzaam omgezet in dankbaarheid. Dankbaarheid voor al het moois dat ik heb meegemaakt. Dat was een bijzondere ervaring.

Ook treedt er een zekere rust op. Het is goed zo. Rust ondanks de vreselijke toestanden in de wereld. Daar kan ik me gelukkig goed voor afsluiten. Rust ook omdat ik nu net genoeg geld heb om rond te komen.  Nu ga ik in een luie stoel in mijn tuin zitten, sluit de ogen, luister naar de vogeltjes en zweef langzaam weg naar een andere wereld. Een spirituele wereld. Ik ben even helemaal weg. Het is een fantastisch gevoel, een hemelse ervaring.

Genieten

Ik denk dat ‘genieten’, echt genieten een van de meest belangrijke gemoedstoestanden is die ons in deze tijd kunnen beschermen tegen het onheil, de dreiging en het kwaad in de wereld en tegen de angst en onrust in onszelf.  Prachtige bloemen, spelende dieren, de lach van een kind, tsjilpende vogels, spannende boeken, fantastische muziek, humoristische sketches, lekker eten klaarmaken, heerlijk luieren in de zon. En Liefde, onvoorwaardelijke liefde is het grootste goed in de wereld. Houd die liefde in uw hart.

En kijk om je heen kijken naar de dingen waar je van geniet.

Dat doet me denken aan de opmerkingen van mijn kinderen. Ik heb een huis waar duizenden boeken staan, honderden LP’s en DVD’s, mooie schilderijen, gekke beeldjes en prachtige edelstenen. Het zijn geen echt kostbare dingen, maar meer ‘lieve’ dingen, mooie dingen.

Dan zeggen mijn kinderen wel eens: “wat moet je met al die spullen, wat doe je er mee?” Wel, ik doe er niets mee, ik kijk ernaar en ik geniet. Ik heb een glimlach om mijn lippen.